پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

امروزه ورزش ابزاري براي ارتقاء سطح رفاه و آسايش و همچنين راهي براي توسعه و حفظ سلامت جسمي و رواني در آحاد جامع است. مهمترين پيامدهاي ورزش از حيث سلامت جسماني و رواني، بهداشتي و اجتماعي شامل تأمين سلامت و بهداشت بدن، پرورش روان و ايجاد زمينه براي استقلال شخصيت، دستيابي به شادابي و نشاط و توسعه مهارت¬هاي اجتماعي است. آثار مثبت فوق از کودکي تا کهنسالي حائز اهميت بوده و منحصر به دوره خاصي از زندگي نيستند فرد تمامي مراحل زندگي (زاهدي، 1390). ورزش تأثيرات گسترده، جايگاه و نقش خود را حتي در اقتصاد، گذراندن اوقات فراغت سالم و لذت بخش، روابط اجتماعي، پيشگيري از مفاسد اجتماعي و انحرافات اخلاقي رو به گسترش در جامعه و کاربردهاي عديده ديگر متجلي ساخته است (حميدي، 1382). توسعه و اعتلاي تربيت بدني و ورزش در جامعة ما منوط به تحول سازنده و مثبت در برنامه¬هاي جاري ورزشي است (علم،1381). يکي از سازمان¬هايي که مي¬تواند از ورزش به عنوان ابزاري در جهت سالم سازي افراد ناسالم و ناهنجار (بزهکار) که به نوعي نظم جامعه و امنيت آن را مختل نموده¬اند و در محيط بسته¬اي به نام زندان نگهداري مي¬شوند، استفاده کند، سازمان زندان¬ها و اقدامات تأميني و تربيتي کشور است. در همين راستا نيز مي¬توان از ورزش در زندان به عنوان راهکاري عملي در تربيت و اصلاح زندانيان بهره برداري کرد. تحقيقات نشان مي¬دهد که خود زندان، براي بسياري از زندانيان به دليل تجربيات منفي که از محيط زندان کسب مي¬کنند بسيار مخرب و نااميد کننده است زيرا کافي نبودن اقدامات اصلاحي و بازپروري زندانيان به معناي آن است که آنها به هنگام ترک زندان در مقايسه با زمان ورودشان آمادگي بيشتري براي ارتکاب جرم دارند (حتمي ، 2004). جوامع بين الملل به ويژه جوامع پيشرفته به اين نتيجه رسيدند که زندان نمي¬تواند در کاهش جرم نقش تعيين کننده داشته باشد و بارها اعلام شده است که در عمل زندان به مدرسه آموزش جرم تبديل شده است (آشوري، 2004). علاوه بر اين مطالعات تجربي متعددي اين نظريه را مورد تائيد قرار مي¬دهد که مجازات¬هاي قانوني موجب کم ارزش شدن سرسپردگي و تبعيت از قوانين و ارتکاب جرم در آينده مي¬شود (برنبورگ ، 2003). شواهد نشان مي¬دهد که انحراف تنها يک مسئله فردي نيست بلکه با پيگيري علل و پيامدهاي اين موضوع مشاهده مي¬کنيم که اين عمل جزيي از يک نظام يا جريان اجتماعي است که زندگي افرد ديگر و کل نظام را تهديد مي¬کند (قلخانباز، 1392). ورزش به عنوان وسيله درماني يا توان بخشي براي کساني که به هر دليلي از مسير طبيعي خارج شده¬اند و دچار نقص و نقصان در زمينه جسمي و روحي گشته¬اند به کار مي¬رود. اگر بپذيريم که مجرمين و بزهکاران افرادي هستند که به دلايل مختلف و متعدد از مسير نظري و طبيعي انساني خود به دور شده¬اند و از نظر جسمي و روحي نياز به توان بخشي و بازپروري دارند پس ناگزير براي اصلاح و بازتواني مجدد آنها بايد ورزش و تربيت بدني را به عنوان يک عامل موثر و جدي بنگريم

خلاصه نتایج حاصله

براي بسياري از ما، ورزش تنها، موضوعي سرگرم کننده است که براي گذران اوقات فراغت به کار مي آيد، در حالي که بي ترديد، توسعه و گسترش ورزش در بين مردم آثار مفيد مثبت فراواني براي روح و جسم، سلامت و حتي براي زندگي اجتماعي انسان ها دارد. اين اثرات به اندازه اي از اهميت ويژه برخوردارند که در حال حاضر ورزش و تفريحات سالم در کشورهاي توسعه يافته به عنوان يک صنعت مهم و عامل اثر گذار در رشد اقتصادي ملي تا حد زيادي مورد توجه مي باشد. شرکت افراد به سمت ورزش منجر به بهبود وضعيت جسماني، سلامت روحي و سرگرمي بهينه افراد مي¬شود (سان ، 2013). دراين راستا يکي از مشکلات و مسائل عمده تحقق پيشرفت ورزش در کشور ما عدم نگاه همه جانبه به امور متفاوت است. در حاليکه تحقق پيشرفت مستلزم نگاهي همه جانبه مي¬باشد. تحقيقات متعددي روشن ساخته¬اند که پرداختن به تفريحات سالم، به ويژه فعاليت¬هاي ورزشي، آثار مثبت فراواني در سلامتي جسمي و روحي انسان دارد (اميرتاش، 1383). از طرفي ورزش به طور فزاينده¬اي به عنوان يک روش توسعه جامعه و تعامل، از جمله برنامه¬هاي مربوط به رفتار ضد اجتماعي و کاهش جرم و جنايت استفاده مي¬شود (گالنت و همکاران، 2014). زندگي در زندان¬ها به دليل ويژگي¬هاي خاص، آن را از ساير محيط¬هاي اجماعي و اصلاحي متمايز مي¬کند. امروزه ورزش به عنوان پديده¬اي مهيج، برانگيزاننده، موجب اتحاد ملي، عامل توسعه و ارتقاي سلامت در جامعه، جايگاه مهمي در جامعه بر عهده دارد (مکچنسي ، 2013). با توجه به اينکه ورزش به عنوان يکي از مهمترين عوامل در پر کردن اوقات فراغت مطرح است و با نظر به نقش ورزش در پيشگيري از بسياري از ناهنجاري¬هاي اجتماعي، جسماني و رواني، محقق به انجام اين تحقيق اقدام نموده تا با پي بردن به نقش ورزش بر روي حالات و رفتار زندانيان، با جذب بيشتر زندانيان به محيط¬هاي ورزشي در زندان، سطح سلامتي جسماني و در پي آن سلامتي رواني و همچنين روحيه با نشاط را در آنان گسترش داده و نتيجه همه اين عوامل که کاهش ارتکاب آنان به جرائم مختلف است و همچنين اعتماد به نفس و احساس خوب بودن را در آنان تقويت مي¬نمايد. لذا با توجه به اهميت و ضرورت موارد فوق الذكر محقق اجراي اين تحقيق را مهم دانسته و در پي انجام آن است و سعي دارد تا در طي يک مطالعه، ورزش و تربيت بدني در زندان¬هاي ايران و برخي از کشورهاي منتخب بپردازد. اميد بر اين است که نتايج اين تحقيق راهگشايي براي مسئولين زندان براي پر کردن اوقات زندانيان بوسيله ورزش باشد تا با شناسايي نقش مهم فعاليت جسماني و ورزش بر گروه¬هاي مختلف زندانيان گامي مهم در پربار نمودن اين اوقات براي آنها برداشته تا دوران حبس براي آنان بعنوان دوراني پر از تجربه و يادگيري، همراه با کسب سلامتي بوده با اميد به اينکه شرکت در اين فعاليت¬ها گامي مهم در جهت کاهش ارتکاب به جرم پس از آزادي از زندان براي زندانيان محسوب شود. با توجه به مطالب ذکر شده از ضرورت¬هاي مطرح شده در اين پژوهش مي¬توان به موارد زير اشاره کرد: 1.عدم وجود تحقيق مشابه با موضوع اين تحقيق 2.کمک نتايج تحقيق حاضر به برنامه ريزي جهت اوقات فراغت زندانيان. 3.کمک به مسئولان و برنامه ريزان سازمان زندان هاي کشور جهت اصلاح و تربيت و عدم يا کم کردن بازگشت زندانيان به زندان. 4.کمک به زندانيان در آموزش ورزش به عنوان يک شغل براي پس از گذران محکوميت و ورود به جامعه. 5.کمک نتايج تحقيق حاضر به تدوين برنامه مدون سازمان زندان جهت توسعه ورزش و فعاليت بدني زندانيان 6.کمک نتايج تحقيق حاضر به سازمان زندان جهت برنامه ريزي ورزش زندانيان.

فایل های پژوهش