| نام و نام خانوادگی | محل اشتغال فعلی | رشته و گرایش تحصیلی | آخرین مدرک تحصیلی | محل اخذ مدرک تحصیلی |
|---|---|---|---|---|
| ثریا قاسمی | دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد | ژنتیک | دکتری تخصصی | تربیت مدرس |
| اکرم امین جعفری | دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد | پزشکی مولکولی | دانشجو | - |
| مرتضی هادی زاده | دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد | علوم سلولی و مولکولی | کارشناسی ارشد | - |
| سپیده پرویزپور | دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد | بیوانفورماتیک | دکتری تخصصی | - |
| نام و نام خانوادگی | محل اشتغال فعلی | رشته و گرایش تحصیلی | آخرین مدرک تحصیلی | محل اخذ مدرک تحصیلی |
|---|
مقدمه و بیان مسئله گلیوبلاستوما مولتی فرم (GBM) یک تومور با تراکم رگ های ریز بالا است. مقاومت درمان ضد رگ زایی (AAT) به دلیل مکانیسم های پیچیده رخ می دهد. با افزایش احتمال عود در رگ زایی نقش دارند. عروقی مسیر فاکتور رشد اندوتلیال (VEGF) مسیر اصلی رگزایی است و داروهای ضد VEGF در کنترل آن بی اثر بوده اند. انکوژن های جدید در VEGF مسیر سیگنالینگ ممکن است کاندیدهای جدیدی برای هدف گیری رگ زایی باشد. روش اجرا انکوژن های منتخب با استفاده از پروفایل های بیان ژن و پایگاه های داده انتخاب شدند. سپس انکوژن ها تحت تجزیه و تحلیل غنی سازی مجموعه ژن (GSEA) و بقا قرار گرفتند تجزیه و تحلیل (SA). اتصال مولکولی برای ارزیابی برهمکنش انکوژن ها با galunisertib انجام شد. یافته ها NRAS، AKT1 و HSPB1 مؤثرترین انکوژنها بودند. این انکوژنها، ژنهایی را تنظیم میکنند که در بیان GBM در VEGF نقش دارند. مسیر سیگنالینگ مسیرهای سیگنالینگ VEGF و MAPK مشخص شد. با استفاده از GSEA و کیوتو دایره المعارف ژن و تجزیه و تحلیل مسیر ژنوم و تجزیه و تحلیل بقا نشان داد که بیماران با بیان HSPB1 بالا ضعیف ترین پیش آگهی را دارا بودند. نرخ بقای کلی نسبت به افرادی که بیان HSPB1 پایینی دارند. Galunisertib نشان داد برهمکنش های بین مولکولی با 6DV5، 5UHV، و 3O96 (انرژی اتصال 8.0-، 8.6-، و به ترتیب 3/10 کیلوکالری در مول) دارند. بنابراین داروهای ضد آنژیوژنز فعلی باید مجدداً تغییر استراتژی داده شوند. بحث و نتیجه گیری این تجزیه و تحلیل سیلیکو نشان داد که NRAS، AKT1 و HSPB1 می توانند انکوژن های اصلی در مسیر سیگنالینگ VEGF و galunisertib باشند galunisertib به شدت با این انکوژنها اینترکشن دارد و میتواند داروی خوبی در درمانهای ترکیبی ضد آنژیوژنز ارزیابی شود.
یافته ها NRAS، AKT1 و HSPB1 مؤثرترین انکوژنها بودند. این انکوژنها، ژنهایی را تنظیم میکنند که در بیان GBM در VEGF نقش دارند. مسیر سیگنالینگ مسیرهای سیگنالینگ VEGF و MAPK مشخص شد. با استفاده از GSEA و کیوتو دایره المعارف ژن و تجزیه و تحلیل مسیر ژنوم و تجزیه و تحلیل بقا نشان داد که بیماران با بیان HSPB1 بالا ضعیف ترین پیش آگهی را دارا بودند. نرخ بقای کلی نسبت به افرادی که بیان HSPB1 پایینی دارند. Galunisertib نشان داد برهمکنش های بین مولکولی با 6DV5، 5UHV، و 3O96 (انرژی اتصال 8.0-، 8.6-، و به ترتیب 3/10 کیلوکالری در مول) دارند. بنابراین داروهای ضد آنژیوژنز فعلی باید مجدداً تغییر استراتژی داده شوند.
| فایل |
|---|