پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

بیماری مزمن کلیوی جنبه های مختلفی از زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین کیفیت زندگی آنها نیز باید با دیدگاهی چند جانبه ارزیابی شود. در مطالعات مختلف انجام گرفته بر روی این بیماران ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی از جمله شایعترین ابعاد مورد توجه بوده اند در افزایش کیفیت زندگی به نظر می رسد یکی از عوامل موثر وجود معنا و باورهای معنوی فرد می باشد. به نظر میرسد رنج شرایط بیماری –گاها در خلاء مهارت های مقابله ای و خلا معنویت باشند. بنابراین بنظر میرسد از آنجا که درمان های اثر بخش پزشکی ای برای این دسته از بیماران در شرایط عادی وجود ندارد میتوان با افزایش مهارت های زندگی و نیز تقویت اعتقادات معنوی بیمار بتوانیم با افزایش کنترل درونی شخص، او را توانمند تر در برخورد با شرایط بیماری خویش نماییم. ارتباط معنویت و درمان در پزشکی همواره در طول تاریخ مورد توجه بوده است. از طرفی مطابق با بررسی های صورت گرفته در اهمیت مهارت های زندگی بنظر میرسد بسياري از اختلالات و آسيب ها در ناتواني افراد در تحليل صحيح مسائل شخصي، عدم آمادگي براي حل مشكلات زندگي به شيوه مناسب و وجود نگرش هاي منفي در مورد مهارت ها و توانايي هاي خود در مقابله با اين مشكلات ريشه دارد. بنابراین با عنایت به اهمیت موضوع هدف از پژوهش حاضر اثربخشی مهارت های زندگی معنوی در بهبود کیفیت زندگی و افزایش هوش معنوی بیماران کلیوی میباشد

خلاصه نتایج حاصله

پژوهش حاضر از نظر نوع، کاربردي- توسعه¬اي است، زيرا براي افزایش کیفیت زندگی و هوش معنوی بیماران دارای مشکل کلیوی نیازمند به دیالیز به کار مي¬رود و از نظر روش کارآزمایی بالینی تصادفی ، باگروه كنترل وگروه آزمايش و با طرح آزمايشي پيش آزمون - پس آزمون مي¬باشد. چرا که براي بررسي تاثير اثربخشي روش¬ درماني بکار گرفته شده در مقايسه با گروه کنترل بکار مي¬رود. جامعه آماري پژوهش شامل کليه¬ي بیماران زن نیازمند به دیالیز در بخش دیالیز بیمارستان هاجر که در رده سني 15- 60 سال، هستند مي¬باشد. نمونه های مورد پژوهش در این مطالعه شامل 30 بیمار تحت همودیالیز مراجعه کننده به بخشهای همودیالیز وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان چهارمحال و بختیاری بودند که در صورت داشتن معیارهای ورود به مطالعه از بین جامعه پژوهش بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. لازم به ذکر است پس از انتخاب نمونه ها آنها را در دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم کرده و به گروه آزمایش در 6 جلسه مهارت های لازم آموزش و پس از دو هفته از یافته ها در این مطالعه نشان داد در مجموع 30نفر در دو گروه مداخله(18نفر ) و کنترل(12 نفر) در این مطالعه شرکت داشتند. سن بیماران در دامنه سنی 15-60 سال قرار داشتند و مدت زمان دیالیز بیماران در دامنه 1تا 15 سال میانگین 5/7±2/3 سال بود. 13 نفر (3/43) بیمار مرد و مابقی گروه نمونه زن بودند . جدول شماره¬ی 1 نشانگر توزیع فراوانی میزان تاهل، تحصیلات و شغل میباشد نشان داد که در گروه شاهد متاهل (3/72%)، بیکار (30)، دارای سواد راهنمایی (8/26%)، و در گروه کنترل متاهل (30)، بیکار (6/26)، دارای سواد ابتدایی (3/23%)، می باشند. جدول شماره 2 که به اثربخشی آموزش مهارت زندگی معنوی بر ابعاد کیفیت زندگی بیماران پرداخته است نشان داد آموزش مهارت زندگی معنوی در بعد عملکرد جنسی و دلگرمی دادن توسط پرسنل رابطه معنا داری در گروه آزمایش وجود داشته است. و در بعد رضایت بیمار تفاوت معناداری بین دو گروه کنترل و آزمایش وجود داشته است. (005/0>P)

فایل های پژوهش