پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

سرطان در اکثر کشورهاي جهان دومين يا سومين عامل مرگ و مير محسوب مي گردد و پيش بيني کرده اند که ميزان بروز آن تا سال 2020 سالانه به 15 ميليون نفر خواهد رسيد. داروهاي سيتوتوکسيک مورد استفاده در درمان هر چند موفقيت هاي قابل توجهي در سير پيشرفت درمان ايجاد کرده است اما عوارض جانبي آنها از علل مهم مرگ و مير بيماران است . ترکيبات مشتق از گياهان اخيراً از جهت اثرات سيتوتوکسيک و نيز باز دارنده از ابتلا به سرطان مورد توجه قرار گرفته اند . يکي از اهداف درمانهاي ضد سرطان و دارويي القاء اپوپتوز در سلولهاست. اسپاراژیناز از داروهای متداول مورد استفاده در درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد است که با وجود موفقیت های فراوان عوارض جانبی ان انکار ناپذیر است. عنابziziphus L volgarisl) از گياهاني است که به صورت سنتي اثرات درماني متعددي را به آن نسبت داده اند و براي اختلالات گوارشي، عفونت هاي پوستي،ديابت و بيماريهاي کبدي مورد استفاده بوده است.اخيرا اثرات آن بر روي تکثير سلولي مورد توجه قرار گرفته است .اثر مهاري آن بر روي تکثير لنفوسيت هاي T و بيان IL2-mRNA گزارش شده است. عصاره دانه ي‌ آن باعث القاء آپوپتوز در سلول هاي HL60 گرديده است. عصاره دانه های عناب تهیه شدو سلول های لنفوبلاستیک رده C121 با این عصاره و نیز داروی اسپاراژیناز به تنهایی یا در درهمراهی با هم مورد تیمار قرار گرفت. میزان مهار رشد سلولی با روش MTS و اپوپتوز سلولی با کیت انکسین V بررسی شد. نتایج نشان داد که عناب در غلظت 10 میکرومولار تا 8 میلی مولار تاثیر چندانی بر کاهش زیست پذیری رده سلولی C121 نداشت و آسپاراژیناز در غلظت IU/ml 5/0 موجب مهار تکثیر سلولی به میزان 50 % در 48 ساعت گردید. عناب موجب افزایش اثرات مهاری آسپاراژیناز نگردید. افزایش معنی‌داری در میزان آپوپتوز بعد از افزودن اسپاژیناز نسبت به کنترل مشاهده گردید ، اما عناب بر افزایش ان اثری نداشت. بیان IL2 نیز تفاوت قابل توجهی با کنترل نداشت. نتایج نسان داد که هر چند اسپاراژیناز بر کنترل تکثیر و القای اپوپتوز در این رده سلولی موثر است ، عناب با خواص آنتی ‌اکسیدانی، در کنترل تکثیر، القاء آپوپتوز و بیان IL2 در رده سلولی C121 مؤثر نیست. همچنین در همراهی با داروی آسپاراژیناز موجب افزایش اثرات این دارو بر سلول‌ها نمی‌گردد. بنابر این هسته عناب بر این رده سلولی اثرات مهاری ندارد که ممکن است به خواص انتی اکسیدانی ان مربوط باشد. پیشنهاد میگردد در مطالعات بعدی از به جای عصاره خالص از فرکشن ها یا تخلیص شده های عناب استفاده شود.  

خلاصه نتایج حاصله

نتایج نشان داد که عناب در غلظت 10 میکرومولار تا 8 میلی مولار تاثیر چندانی بر کاهش زیست پذیری رده سلولی C121 نداشت و آسپاراژیناز در غلظت IU/ml 5/0 موجب مهار تکثیر سلولی به میزان 50 % در 48 ساعت گردید. عناب موجب افزایش اثرات مهاری آسپاراژیناز نگردید. افزایش معنی‌داری در میزان آپوپتوز بعد از افزودن اسپاژیناز نسبت به کنترل مشاهده گردید ، اما عناب بر افزایش ان اثری نداشت. بیان IL2 نیز تفاوت قابل توجهی با کنترل نداشت. نتایج نسان داد که هر چند اسپاراژیناز بر کنترل تکثیر و القای اپوپتوز در این رده سلولی موثر است

فایل های پژوهش