عنوان پژوهش: بررسی ارتباط بی ن سواد سلامت، خودکارآمدی و آگاهی بی ماران مبتلا به برخی بی ماری های مزمن مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرکرد در سال 1395
    دستگاه اجرایی کارفرما: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی
تاریخ اجرای پژوهش: 1394/11/03
مرکز مجری پژوهش: دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد-دانشکده بهداشت

مکان اجرای پژوهش: دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی
الهه توسلی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بهداشت عمومی دکترای تخصصی (PhD) علوم پزشکی شهرکرد
ذبیح الله قارلی پور دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد - - علوم پزشکی شهرکرد
مهنوش رئیسی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد - - -
معصومه علیدوستی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بهداشت کارشناس ارشد -
محمدرضا قیصریها دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد - - -
سارا سلیمانی لادان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد - - -

همکاران پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی

چکیده پژوهش

امروزه ارتقاء سلامت افراد جامعه مسئولیت بسیار بزرگی است که علاوه بر سیاستمداران و دست اندرکاران بهداشت و درمان، باید به عهده خود مردم هم باشد. با توجه به تغيير سريع الگوهاي باروري، مرگ و مير و افزايش شهر نشيني شيوع و بروز بيماري های مزمن افزایش چشمگیری داشته است. یکی از موضوعات بسیار مهم به منظور دسترسی، شناخت و درك و استفاده از خدمات بهداشتي- درماني، اتخاذ تصميمات آگاهانه در مورد سلامت خود و در نهايت توانمندسازي خود و جامعه، سواد سلامت می باشد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیماران پرفشاری خونی، دیابتی و قلبی عروقی دارای سطح آگاهی متوسط بودند، میانگین نمره خودکارآمدی در بیماران پرفشار خونی در سطح متوسط بود در حالی که بیماران دیابتی و قلبی عروقی از نظر خودکارآمدی میانگین پایینی کسب نمودند. 3/78 درصد از بیماران پرفشارخونی 9/52 درصد از بیماران دیابتی و 4/46 درصد از بیماران قلبی عروقی سواد سلامت ناکافی داشتند،در حالی که تنها 3/12 درصد بیماران پر فشارخونی، 1/39 درصد بیماران دیابتی و 2/44 درصد بیماران قلبی عروقی سواد سلامت کافی داشتند. با توجه به نتایج مطالعه به نظر می رسد که تمرکز بر آگاهی وخودکارآمدی بیماران باید به نحو مقتضی صورت گیرد تا بالتبع آن سواد سلامت بیماران که امر حیاتی در بهبود وضعیت آن ها می باشد، افزایش یابد، بنابراین باید در سیستم های بهداشت و درمان پیش از ارائه اطلاعات به بیماران سطح سواد سلامت آن ها و مهارت های مزتبط با آن مورد ارزیابی قرار گیرد و اطلاعات متناسب با سواد سلامت به آن ها ارائه شود.

خلاصه نتایج حاصله

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیماران پرفشاری خونی، دیابتی و قلبی عروقی دارای سطح آگاهی متوسط بودند، میانگین نمره خودکارآمدی در بیماران پرفشار خونی در سطح متوسط بود در حالی که بیماران دیابتی و قلبی عروقی از نظر خودکارآمدی میانگین پایینی کسب نمودند. 3/78 درصد از بیماران پرفشارخونی 9/52 درصد از بیماران دیابتی و 4/46 درصد از بیماران قلبی عروقی سواد سلامت ناکافی داشتند،در حالی که تنها 3/12 درصد بیماران پر فشارخونی، 1/39 درصد بیماران دیابتی و 2/44 درصد بیماران قلبی عروقی سواد سلامت کافی داشتند. با توجه به نتایج مطالعه به نظر می رسد که تمرکز بر آگاهی وخودکارآمدی بیماران باید به نحو مقتضی صورت گیرد تا بالتبع آن سواد سلامت بیماران که امر حیاتی در بهبود وضعیت آن ها می باشد، اف


فایل های پژوهش
فایل

Back to Top