پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

آیین ها و جشن ها از دیرباز تا کنون در نزد اقوام مختلف و در اشکال و اهداف گوناگون رواج داشته است. این آیین ها و جشن ها کارکردهای اجتماعی گوناگونی دارند. ازجمله مهمترین ابعاد کارکردی اجتماعی آنها در نزد اقوام، بحث وحدت آفرینی است که وجود آداب‌ورسوم و برگزاری اعیاد، جشن ها و آیین ها بر لزوم بررسی و تحلیل این موضوع تاکید دارد. امور ذکر¬شده هرکدام در نوع خود سبب گردآمدن مردم می-شود. در نزد قوم بختیاری، آیین ها و جشن های دینی مانند آیین قربانی، جشن فروردینگان، بلاگردانی¬های خونی و غیرخونی، سوگند خوردن، باران-خواهی و... ضمن برخورداری از عناصر اسطوره ای، سبب گرد آمدن مردم به دور هم و رفع قهر ها و رعایت اصول اخلاقی می¬شود. این نکته را هم باید افزود که فرهنگ مردمان بختیاری با عناصری تعریف می شود که آیین ها و جشن های دینی ذکرشده، جزئی از این عناصر فرهنگی آنان به شمار می¬رود و گرامیداشت آن‌ها به‌نوعی بازتولید فرهنگ مردمان بختیاری پس از گذر سالیان است و درست به همین دلیل است که هرساله این آیین ها و جشن ها برگزار می شود. کارکرد آشکار وحدت آفرینی آیین ها و جشن ها، برانگیختن واکنش های عاطفی نسبت به پدیدة جشن که با موسیقی، دست زدن، رقصیدن و شادی آیینی همراه است. کارکرد پنهان وحدت آفرینی آن‌ها، اگرچه قابل‌رؤیت نیست؛ اما در سیستم اجتماعی نقش ایفا می کنند و بدین گونه است که سبب گردآمدن افراد دورهم می شوند و نیز شبکه ای منظم از پیوند ها شکل می گیرد که جامعه بدین گونه خودش را در فرد بازتولید می کند بدون اینکه خود فرد خبر داشته باشد. با توجه به مباحث مطرح شده و لزوم انجام پژوهشی در خور و علمی، به همین دلیل در این پژوهش بر آنیم تا کارکردهای اجتماعی آیین ها و جشن ها در قوم بختیاری را با تکیه بر نظریه امیل دورکیم تبیین و تحلیل کنیم.

خلاصه نتایج حاصله

فایل های پژوهش