عنوان پژوهش: کاربرد تحلیل افتراقی خطی در طبقه بندی دانشجویان مجرد و متاهل بر اساس امید به زندگی، شادکامی و کیفیت زندگی
دستگاه اجرایی کارفرما: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی
تاریخ اجرای پژوهش: 1399/12/19
مکان اجرای پژوهش: دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی
زهرا عباسی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بهداشت محیط کارشناسی -
هادی رئیسی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد آمار کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
صنوبر ایمانیان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد بهداشت محیط کارشناسی -

همکاران پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی

چکیده پژوهش

مشکلات فراوانی که دانشجویان در دوره ی تحصیلات خود با آن مواجه هستند؛ اثرات جبران ناپذیری برای آنان به دنبال دارد و این روند افزایشی مشکلات روانی و عاطفی دانشجویان علاوه بر تبعاتی که برای دانشجویان دارد، مانعی جدی برای پیشرفت دانشگاه است. شادکامی، امید به زندگی و کیفیت زندگی دانشجویان به عنوان عضو فعال و آینده ساز جوامع بسیار حائز اهمیت می باشد و ازدواج از مسائل مهمی است که بر جنبه های مختلف زندگی افراد اثر گذار است و اهمیت آن در این جا مشخص می شود. در این مطالعه 200 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد شرکت داشتند که شامل 161 (5/80) دانشجوی دختر و 39 (5/19) دانشجوی پسر بودند. میانگین سن شرکت کنندگان برابر با 24/22 سال و انحراف معیار سن آنها برابر با 2.89 سال بود. میانگین نمره کیفیت زندگی در بین دانشجویان متاهل برابر با 08/35 و در بین دانشجویان مجرد برابر با 91/33 بود که از نظر آماری معنی دار نبود (پی مقدار= 24/0). همچنین میانگین امید به زندگی در دانشجویان متاهل برابر با 72/42 بود که بیشتر از میانگین امید به زندگی در دانشجویان مجرد بود (86/40) اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (پی مقدار=0.06). از سوی دیگر میانگین شادکامی در بین دانشجویان متاهل 02/46 بود که بطور معنی داری بیشتر از میانگین شادکامی در بین دانشجویان مجرد بود (84/40، پی مقدار=02/0). نتایج این پژوهش نشان داد که با استفاده از متغیرهای امید به زندگی، کیفیت زندگی و شادکامی بخوبی میتوان با دقت بالایی بین دانشجویان مجرد و متاهل افتراق ایجاد کرد.

خلاصه نتایج حاصله

در این مطالعه 200 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد شرکت داشتند که شامل 161 (5/80) دانشجوی دختر و 39 (5/19) دانشجوی پسر بودند. میانگین سن شرکت کنندگان برابر با 24/22 سال و انحراف معیار سن آنها برابر با 2.89 سال بود. میانگین نمره کیفیت زندگی در بین دانشجویان متاهل برابر با 08/35 و در بین دانشجویان مجرد برابر با 91/33 بود که از نظر آماری معنی دار نبود (پی مقدار= 24/0). همچنین میانگین امید به زندگی در دانشجویان متاهل برابر با 72/42 بود که بیشتر از میانگین امید به زندگی در دانشجویان مجرد بود (86/40) اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (پی مقدار=0.06). از سوی دیگر میانگین شادکامی در بین دانشجویان متاهل 02/46 بود که بطور معنی داری بیشتر از میانگین شادکامی در بین دانشجویان مجرد بود (84/40، پی مقدار=02/0).


فایل های پژوهش
فایل

Back to Top