عنوان پژوهش: ساخت داربست نانوفیبری پلی کاپرولاکتون- ژلاتین-آلژینات حاوی نانوذرات مزوپوروس سیلیکا بارگیری شده با کورکومین بعنوان یک زخم پوش
دستگاه اجرایی کارفرما: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی
تاریخ اجرای پژوهش: 1398/07/28
مکان اجرای پژوهش: دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی
شیوا اسدپور دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد مهندسی بافت دکترای تخصصی (PhD) دانشگاه علوم پزشکی تهران
پگاه خسوریان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد دارو دکترای تخصصی (PhD) دانشگاه علوم پزشکی تهران
اکرم نادی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد مهندسی بافت دکترای تخصصی (PhD) دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

همکاران پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی

چکیده پژوهش

طی سال های گذشته محققان، به بازسازی پوست از طریق مهندسی بافت پرداخته اند و برای این منظور، مواد سنتزی و بیولوژیکی مختلفی بکار گرفته شده است. یک زخم پوش مناسب باید انعطاف پذیر بوده و استحکام مکانیکی کافی داشته باشد. در این پژوهش از مواد پلی کاپروالکتون، ژالتین، آلژینات به منظور ساخت داربست به روش الکترواسپین استفاده شد. نانوذره کورکومین به منظور ترمیم بهتر زخم مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا داربست ها به روش الکترواسپین ساخته شد و تست های مشخصه یابی داربست ها به منظور بررسی ویژگی های مناسب داربست انجام شد. مطالعات برون تنی تعامل سلول با داربست نیز مورد بررسی قرار گرفت. سپس به منظور بررسی التهاب داربست و روند ترمیم زخم مطالعات درون تنی انجام گرفت. آزمون زیست سازگاری حاکی از آن بود که داربست های ساخته شده سمیت نداشتند. از طرفی در روز های 3 و 6 بعد از کشت سلول های بنیادی مزانشیمی، رشد سلول ها روی داربست های حاوی کورکومین باالتر از داربست های بدون کورکومین و TCPS( پلیت کشت سلول( بوده است. آزمون زاویه تماس نشان داد که داربست ها اب دوست بودند. همچنین در داربست های حاوی کورکومین با افزایش میزان کورکومین، زاویه تماس آب افزایش یافته است. تصاویر اس ای ام از داربست ها و انالیز قطر نانوفایبرها حاکی از آن بود که با افزایش میزان کورکومین در داخل داربست ها، قطر داربست ها بیشتر شده است. ازمون رهایش نشان دهنده رهایش آهسته کورکومین از داربست های نانوفایبری است. با آزمون FTIR گروههای عاملی موجود در مواد استفاده شده برای ساخت داربست ها شناسایی شدند و تایید کننده مواد استفاده شده برای ساخت داربست ها می باشد. با افزایش کورکومین استحکام مکانیکی و مدول یانگ در داربست ها افزایش یافته است. نتایج این بررسی نشان داد که داربست نانوفایبری حاوی کورکومین، خواص و ویژگی های مناسب به منظور بهبود زخم را دارا می باشند و این داربست ها پتانسیل استفاده به عنوان زخم پوش را دارند

خلاصه نتایج حاصله

يافته ها آزمون زيست سازگاري حاكي از آن بود كه داربست هاي ساخته شده سميت نداشتند. از طرفي در روز هاي 3 و 6 بعد از كشت سلول هاي بنيادي مزانشيمي، رشد سلول ها روي داربست هاي حاوي كوركومين باالتر از داربست هاي بدون كوركومين و TCPS( پليت كشت سلول( بوده است. آزمون زاويه تماس نشان داد كه داربست ها اب دوست بودند. همچنين در داربست هاي حاوي كوركومين با افزايش ميزان كوركومين، زاويه تماس آب افزايش يافته است. تصاوير اس اي ام از داربست ها و اناليز قطر نانوفايبرها حاكي از آن بود كه با افزايش ميزان كوركومين در داخل داربست ها، قطر داربست ها بيشتر شده است. ازمون رهايش نشان دهنده رهايش آهسته كوركومين از داربست هاي نانوفايبري است. با آزمون FTIR گروه هاي عاملي موجود در مواد استفاده شده براي ساخت داربست ها شناسايي شدند و تاييد كننده مواد استفاده شده براي ساخت داربست ها مي باشد. با افزايش كوركومين استحكام مكانيكي و مدول يانگ در داربست ها افزايش يافته است .


فایل های پژوهش
فایل

Back to Top