پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

زمینه و هدف: سکته¬¬¬ مغزی یکی از بیماری¬های است که با مورتالیتی و موربیدیتی زیادی همراهی دارد. استفاده از دارو¬های گیاهی مخصوصا اسطوخدوس امروزه جهت درمان بیماری¬های ایسکمیک کاربرد¬های موثری داشته است. بنابراین هدف از مطالعه ما بررسی تاثیر رایحه¬¬درمانی اسانس اسطوخدوس10% بر بهبود عملکرد حرکتی، تکلم و دلیریوم بیماران سکته مغزی ایسکمیک ترومبوتیک بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک¬سو¬کور، 70 بیمار با سکته مغزی ایسکمیک ترومبوتیک کمتر از 12 ساعت پس از شروع علایم مراجعه¬کننده به اورژانس بیمارستان آیت¬اله کاشانی شهرکرد در سال¬های 1395 تا 1397 وارد مطالعه شدند، با توجه به شرایط مطالعه وارد شدند. بیماران به¬صورت تصادفی در دو گروه مساوی قرار گرفتند، گروه اول تحت درمان با اسانس اسطوخدوس 10% به¬صورت آروماتراپی و گروه دوم پلاسبو دریافت کردند. نمره قدرت عضلانی و تکلم، نمره دلیریوم با استفاده از پرسشنامه¬های DRS-R-98 و NIHSS قبل و یک هفته بعد از درمان محاسبه شد. همچنین سطح سرمی آنتی¬اکسیدان¬ها و مالون¬دی¬آلدئید در بیماران بعد از درمان اندازه-گیری شد. یافته¬ها: قبل از درمان بین دو¬گروه اختلاف معنی¬داری براساس اطلاعات دموگرافیک، نمره قدرت عضلانی و تکلم و نمره دلیریوم وجود نداشت (P>0.05). بعد از درمان، میانگین نمره قدرت عضلانی، تکلم و دلیریوم در دوگروه کاهش معنی¬داری داشت و میانگین این نمرات در گروه مداخله به¬صورت معنی¬داری کمتر از پلاسبو بود (P<0.05)، همچنین سطح سرمی آنتی¬اکسیدان¬ها در گروه مداخله به¬صورت معنی¬داری بیشتر و سطح سرمی مالون¬دی¬آلدئید در گروه مداخله به¬صورت معنی¬داری کمتر از پلاسبو بود (P<0.05). نتیجه¬گیری: استفاده از اسانس اسطوخدوس 10% ممکن است باعث بهبود علائم مانند قدرت عضلانی و تکلم و وضعیت دلیریوم بعد از سکته مغزی ایسکمیک ترومبولیتیک شد که به¬دنبال با کاهش سطح سرمی مالون¬دی¬آلدئید و افزایش سطح سرمی آنتی¬اکسیدان¬ها همراهی دارد.

خلاصه نتایج حاصله

قبل از درمان بین دو¬گروه اختلاف معنی¬داری براساس اطلاعات دموگرافیک، نمره قدرت عضلانی و تکلم و نمره دلیریوم وجود نداشت (P>0.05). بعد از درمان، میانگین نمره قدرت عضلانی، تکلم و دلیریوم در دوگروه کاهش معنی¬داری داشت و میانگین این نمرات در گروه مداخله به¬صورت معنی¬داری کمتر از پلاسبو بود (P<0.05)، همچنین سطح سرمی آنتی¬اکسیدان¬ها در گروه مداخله به¬صورت معنی¬داری بیشتر و سطح سرمی مالون¬دی¬آلدئید در گروه مداخله به¬صورت معنی¬داری کمتر از پلاسبو بود (P<0.05).

فایل های پژوهش