عنوان پژوهش: بررسی سطح سلنیوم در بیماران مبتلا به افسردگی در شهرستان شهرکرد در سال 98-1397:یک مطالعه مورد-شاهدی
دستگاه اجرایی کارفرما: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی
تاریخ اجرای پژوهش: 1398/03/05
مکان اجرای پژوهش: دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد-معاونت درمان

پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی
الهام زارعان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد روانپزشکی دکترای تخصصی (PhD) دانشگاه اصفهان
سلیمان خیری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد آمار زیستی دکترای تخصصی (PhD) دانشگاهتربیت مدرس
زهرا بهرامی سامانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد - دکترای تخصصی (PhD) -

همکاران پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی

چکیده پژوهش

زمینه و هدف: افسردگی غالب‌ترین اختلال روان‌پزشکی است. آسیب اکسیداتیو در اختلالات روان‌پزشکی دخیل بوده و توسعه استراتژی‌های درمانی جدید مبتنی بر ترکیبات آنتی‌اکسیدانی از اهمیت زیادی برخوردار است. سلنیوم به علت خاصیت آنتی‌اکسیدانی خود، یک عامل محافظ قوی برای نورون‌ها از طریق بیان سلنئوپروتئین‌ها است. لذا این مطالعه با هدف بررسی سطح سرمی سلنیوم بیماران مبتلا به افسردگی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مورد شاهدی در 72 نفر که حجم نمونه با استفاده از فرمول تعیین شد، به بررسی سطح سلنیوم در بیماران مبتلا به افسردگی در شهرستان شهرکرد پرداخته شد. جهت تعیین میزان افسردگی افراد از پرسشنامه افسردگی بک و جهت تعیین غلظت سلنیوم از نمونه سرم افراد استفاده گردید. داده‌های جمع‌آوری‌شده از روش‌های مختلف از جمله Independent Sample Test، Pearson، کای‌دو و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی‌داری 05/0 P<در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین سنی در 33 مورد فرد مبتلا به افسردگی، 9±79/32 سال بود. تفاوت آماری معنی‌داری بین متغیرهای سن و BMI، در دو گروه مورد و شاهد دیده نشد اما تفاوت آماری معنی‌داری بین سطح سلنیوم در دو گروه جنسی دیده شد (05/0P>) به گونه‌ای که سطح سلنیوم در زنان بیش‌تر از مردان بود. میانگین غلظت سرمی سلنیوم در گروه شاهد، 54/14±53/103 میکروگرم بر لیتر بود و این میزان در گروه مورد 2/10±97/103 میکروگرم بر لیتر بود که تفاوت مشاهده‌شده بین گروه مورد و شاهد از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0P>). نتیجه‌گیری: گرچه در برخی مطالعات به نقش سلنیوم در افسردگی اشاره شده‌است اما در این مطالعه ارتباطی بین سطح سلنیوم و افسردگی دیده نشد.

خلاصه نتایج حاصله

میانگین سنی در 33 مورد فرد مبتلا به افسردگی، 9±79/32 سال بود. تفاوت آماری معنی‌داری بین متغیرهای سن و BMI، در دو گروه مورد و شاهد دیده نشد اما تفاوت آماری معنی‌داری بین سطح سلنیوم در دو گروه جنسی دیده شد (05/0P>) به گونه‌ای که سطح سلنیوم در زنان بیش‌تر از مردان بود. میانگین غلظت سرمی سلنیوم در گروه شاهد، 54/14±53/103 میکروگرم بر لیتر بود و این میزان در گروه مورد 2/10±97/103 میکروگرم بر لیتر بود که تفاوت مشاهده‌شده بین گروه مورد و شاهد از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0P>).


فایل های پژوهش
فایل

Back to Top