پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

زمینه و هدف: افسردگی غالب‌ترین اختلال روان‌پزشکی است. آسیب اکسیداتیو در اختلالات روان‌پزشکی دخیل بوده و توسعه استراتژی‌های درمانی جدید مبتنی بر ترکیبات آنتی‌اکسیدانی از اهمیت زیادی برخوردار است. سلنیوم به علت خاصیت آنتی‌اکسیدانی خود، یک عامل محافظ قوی برای نورون‌ها از طریق بیان سلنئوپروتئین‌ها است. لذا این مطالعه با هدف بررسی سطح سرمی سلنیوم بیماران مبتلا به افسردگی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مورد شاهدی در 72 نفر که حجم نمونه با استفاده از فرمول تعیین شد، به بررسی سطح سلنیوم در بیماران مبتلا به افسردگی در شهرستان شهرکرد پرداخته شد. جهت تعیین میزان افسردگی افراد از پرسشنامه افسردگی بک و جهت تعیین غلظت سلنیوم از نمونه سرم افراد استفاده گردید. داده‌های جمع‌آوری‌شده از روش‌های مختلف از جمله Independent Sample Test، Pearson، کای‌دو و با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی‌داری 05/0 P<در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین سنی در 33 مورد فرد مبتلا به افسردگی، 9±79/32 سال بود. تفاوت آماری معنی‌داری بین متغیرهای سن و BMI، در دو گروه مورد و شاهد دیده نشد اما تفاوت آماری معنی‌داری بین سطح سلنیوم در دو گروه جنسی دیده شد (05/0P>) به گونه‌ای که سطح سلنیوم در زنان بیش‌تر از مردان بود. میانگین غلظت سرمی سلنیوم در گروه شاهد، 54/14±53/103 میکروگرم بر لیتر بود و این میزان در گروه مورد 2/10±97/103 میکروگرم بر لیتر بود که تفاوت مشاهده‌شده بین گروه مورد و شاهد از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0P>). نتیجه‌گیری: گرچه در برخی مطالعات به نقش سلنیوم در افسردگی اشاره شده‌است اما در این مطالعه ارتباطی بین سطح سلنیوم و افسردگی دیده نشد.

خلاصه نتایج حاصله

میانگین سنی در 33 مورد فرد مبتلا به افسردگی، 9±79/32 سال بود. تفاوت آماری معنی‌داری بین متغیرهای سن و BMI، در دو گروه مورد و شاهد دیده نشد اما تفاوت آماری معنی‌داری بین سطح سلنیوم در دو گروه جنسی دیده شد (05/0P>) به گونه‌ای که سطح سلنیوم در زنان بیش‌تر از مردان بود. میانگین غلظت سرمی سلنیوم در گروه شاهد، 54/14±53/103 میکروگرم بر لیتر بود و این میزان در گروه مورد 2/10±97/103 میکروگرم بر لیتر بود که تفاوت مشاهده‌شده بین گروه مورد و شاهد از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (05/0P>).

فایل های پژوهش