پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

سرطان تخمدان یکی از شایع ترین و کشنده ترین سرطان های سیستم تولید مثلی در زنان است. داروهای شیمی درمانی به طور گسترده ای برای مقابله با این سرطان (و به طور کلی همه ی سرطان ها) استفاده می شوند. با این وجود این داروها همیشه اثر مطلوب و تاثیرگذاری را از خود نشان نمی دهند. از جمله محدودیت های داروهای شیمی درمانی می توان به بروز مقاوت دارویی، عوارض جانبی زیاد و شاخص درمانی (بازده) کم داروهای شیمی درمانی اشاره نمود. یکی از ویژگی های سلول های سرطانی فرار از مرگ سلولی برنامه ریزی شده از جمله آپوپتوز و فروپتوز است. بنابراین انتقال هدفمند داروهای شیمی درمانی به منظور القای مرگ سلولی برنامه ریزی شده در سلول های توموری از طریق حامل هایی که داروی مورد نظر را به طور اختصاصی به سلول سرطانی انتقال می دهند و یا اینکه باعث افزایش بازدهی و تاثیر داروهای شیمی درمانی می شوند، درکاهش این اثرات مضر و ناخواسته، حائز اهمیت است. با توجه به مطالب بیان شده، در این مطالعه ساخت نانوذره حاوی داروی آلترتامین و ارستین و بررسی اثر آن بر بیان ژن های P53 و BID درگروه های سلولی کنترل، تیمار شده با آلترتامین، ارستین و نانوذره، ارستین، فروستاتین، آلترتامین، ارستین- فروستاتین، آلترتامین- فروستاتین، آلترتامین _ ارستین سنجیده شد. نانوذرات آلژینات - کیتوزان با اندازه ذرات میانگین 14 نانومتر سنتز و دارو داخل نانوذرات کپسوله گردید و قطر میانگین نانوذرات حاوی ارستین به 41 نانومتر و قطر میانگین نانوذرات حاوی آلترتامین به 50 نانومتر افزایش یافت. با افزایش غلظت هر یک از داروهای استفاده شده میزان زیست پذیری سلول ها کاهش یافت. تیمار دارویی ارستین وقتی همراه با نانوذره و یا همراه با آلترتامین می باشد میزان زیست پذیری سلول ها با شدت بیشتری کاهش می یابد. تیمار سلول ها با اراستین به عنوان القا کننده آپوپتوز باعث افزایش آهن سلولی ( یکی از مولفه های فروپتوز) شد. در صورتیکه ترکیب فروستاتین با ارستین میزان آهن را کاهش داد. میزان ROS ( به عنوان یک مولفه اصلی آپوپتوز) تحت تاثیر تیمار با اراستین، آلترتامین، نانو ذره، و ترکیب نانوذره با اراستین با نانوذره، اراستین با آلترتامین و آلترتامین نانو ذره کاهش یافت درصورتی که ترکیب ارستین با فروستاتین میزان ROS را کاهش داد. میزان بیان ژن های P53 و BID به عنوان ژن های فعال کننده آپوپتوز و فروپتوز در سلول های سلول های A2780 تحت تاثیر تیمارهای فوق نسبت به کنترل افزایش یافت و بیشترین تغییر بیان مرتبط با ژن BID تحت تاثیر آلترتامین مشاهده شد.

خلاصه نتایج حاصله

-4-1: ارزیابی سایز و مورفولوژی نانوذرات با استفاده از میکروسکوپ الکترونی FESEM و دستگاه آنالیز اندازه ذرات نانو DLS جهت بررسی اندازه و مورفولوژی نانوذرات؛ نمونه‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی (FESEM; Philips XL30) مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر در ولتاژهای مختلف، بسته به بزرگ‌نمایی گرفته شد. سطح تمامی نمونه‌ها قبل از استفاده در میکروسکوپ الکترونی برای افزایش رسانش الکتریکی، توسط دستگاه پوشش‌دهی از نوع پراکنشی با لایه‌ی نازکی از طلا پوشش داده شد. نمونه‌ها در دستگاه لایه‌نشانی قرار گرفته و در خلأ پوشش طلا بر روی آن‌ها اعمال شد. با استفاده از تصاویر حاصل قطر و مورفولوژی نانوذرات حاصل مورد بررسی قرار گرفت. برای تخمین ابعاد نانوذرات کیتوزان-آلژینات و نانوذرات حاوی آلترتامین . ارستین از نرم‌افزار Image J استفاده شد. نانوذرات کیتوزان-آلژینات دارای قطر میانگین 14 نانومتر و نانوذرات حاوی داروی آلترتامین دارای میانگین قطر 50 نانومتر می باشند و نانوذرات حاوی داروی ارستین دارای میانگین قطر 41 نانومتر می باشند (شکل 1). شکل 1. تصویر میکروسکوپ الکترونی نانوذرات حاصل، A نانوذرات کیتوزان-آلژینات، B نانوذرات حاوی داروی آلترتامین و C نانوذرات حاوی داروی ارستین. با استفاده از دستگاه آنالیز ذرات نانو و زتاسایزر (دستگاه پراکنش دینامیکی نور(DLS)) ساخت شرکت های Malvern و Brookhaven برای تعیین اندازه ذرات استفاده گردید. ابتدا مقدار مشخصی از نانو تعلیقهای نانوذرات کیتوزان-آلژینات و نانوذرات کیتوزان-آلژینات حاوی داروهای آلترتامین و ارستین از صافی رد شده و رقیق شده و پس از انجام فرایند جداسازی ذرات به هم چسبیده توسط حمام فرا آوا (سونیکیتور)، درون دستگاه پراکنش دینامیکی نور در دمای ˚C 25 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان دهنده قطر متوسط هیدرودینامیک 39 نانومتر برای نانوذرات کیتوزان-آلژینات و قطر متوسط هیدرودینامیک 188 نانومتر برای نانوذرات حاوی داروی آلترتامین می باشند و قطر متوسط هیدرودینامیک 165 نانومتر برای نانوذرات حاوی داروی آلترتامین می باشند (شکل 2). نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی FESEM و دستگاه آنالیز اندازه ذرات نانو DLS نشانگر این می باشد که با اضافه سازی داروهای آلترتامین و ارستین به نانوذرات، اندازه نانوذرات حاصل افزایش یافته است.

فایل های پژوهش