پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

بیماری عروق کرونر (CAD) ناشی از آترواسکلروزیس علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است که عوامل خطر متعددی از جمله اختلال در پروفایل لیپیدی، فاکتورهای التهابی، مقاومت به انسولین، سبک زندگی و... در ایجاد آن دخیل هستند. واکنش¬های ایمنی در تمام مراحل آترواسکلروز نقش تعیین کننده-ای دارند و التهاب باعث آسیب پذیری پلاک¬ها می¬شود. شرایط زمینه ساز آترواسکلروزیس، سرعت جذب سلول¬های ایمنی را به شریان¬ها در مراحل اولیه و پیشرفته آسیب پذیری افزایش می¬دهد. نتایج مطالعه ما نشان داد که بیان ژن‌ LOX-1 در گروه آترواسکلروزیس نسبت به گروه کنترل مقدار61/1 برابر کاهش یافته بود. همچنین سطح سرمی IL-37 و سطح ox-LDL در گروه آترواسکلروزیس نسبت به گروه کنترل به ترتیب مقدار 29/1 و 32/1 برابر افزایش معنی¬داری داشتند. بیان ژن LOX-1 با سطح سرمی IL-37 و ox-LDL در هیچ کدام از گروه‌های آترواسکلروزیس و کنترل ارتباط معنی‌دار نداشت. همچنین سطح سرمی FRAP در گروه آترواسکلروزیس نسبت به گروه کنترل مقدار 17/1 برابر کاهش معنی‌داری داشت. سطح سرمی MDA در گروه آترواسکلروزیس نسبت به گروه کنترل مقدار 21/1 برابر افزایش معنی‌دار داشت. با تفسیر نتایج حاصل، این‌گونه استنباط می‌شود که می‌توان سطح سرمی IL-37، ox-LDL، FRAP و MDA و بیان ژن LOX-1 را به ‌عنوان عوامل تاثیر گذار در روند آترواسکلروز قلمداد کرد. از طرفی با القا مسیر انتقال معکوس کلسترول (RCT) از طریق هدف قرار دادن LOX-1 می‌توان تشکیل پلاک آترواسکلروزی را در این بیماران تا حدی مهار کرد.

خلاصه نتایج حاصله

نتایج مطالعه ما نشان داد که بیان ژن‌ LOX-1 در گروه آترواسکلروزیس نسبت به گروه کنترل مقدار61/1 برابر کاهش یافته بود. همچنین سطح سرمی IL-37 و سطح ox-LDL در گروه آترواسکلروزیس نسبت به گروه کنترل به ترتیب مقدار 29/1 و 32/1 برابر افزایش معنی¬داری داشتند. بیان ژن LOX-1 با سطح سرمی IL-37 و ox-LDL در هیچ کدام از گروه‌های آترواسکلروزیس و کنترل ارتباط معنی‌دار نداشت. همچنین سطح سرمی FRAP در گروه آترواسکلروزیس نسبت به گروه کنترل مقدار 17/1 برابر کاهش معنی‌داری داشت. سطح سرمی MDA در گروه آترواسکلروزیس نسبت به گروه کنترل مقدار 21/1 برابر افزایش معنی‌دار داشت.

فایل های پژوهش