پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

اسكارن وژه در فاصله 70 كيلومتري شمال شرق اصفهان ، در زون ساختاري ايران مركزي قرار دارد.در اين منطقه توده نفوذي گرانوديوريتي با سن اليگو- ميوسن سنگهاي كربناته كرتاسه را تحت تاثير قرار داده است.توده نفوذي گرانيتوئيدهاي تمام خصوصيات شيميايي و كاني شناسي گرانيت هاي تيپI را دارد و سبب رخداد اسكارن هورنفلس و مرمر در منطقه وژه شده است. فرايندهاي هيدروترمالي موجب تغييرتركيب سنگ ها مي شود. در اين پديده، اسكارن هاي كلسيم دار و آهن دار تشكيل شده است. رخساره مربوط به اين نوع دگرگوني از نوع پيروكسن –هورنفلس است. كانيهاي اصلي تشكيل شده دراسكارنهاي وژه،گارنت،ولاستونيت، كلسيت، ديوپسيدو وزوويانيت مي باشد. گارنت از فراوان ترين كاني هاي موجود در منطقه مي باشد كه در طي مراحل اسكارن زايي (متاسوماتيسم) تشكيل شده اند و تركيب آنها از نوع آندراديت- گروسولار مي باشد. اين كاني در اين سامانه اسكارني به اشكال و اندازههاي گوناگون در اين سنگ ها ديده ميشود. اين گارنتها عمدتاً خودشكل و ايزوتروپ بوده و در مواردي بيشكل هستند و يا انيزوتروپي نشان ميدهند و عمدتاً داراي هسته غني از گروسولار بوده كه به سمت حاشيه، با يك مرز واضح محتواي آندراديت در آنها افزايش چشمگيري نشان ميدهد. بررسيهاي صورت گرفته توسط محققان، جوشش را به عنوان عامل اصلي اين پديده مطرح ميسازند، به اين صورت كه اين پديده منجر به افزايش محتواي آهن و فوگاسيته اكسيژن در مراحل پاياني تكوين اين سامانه گشته و سرانجام محتواي آندراديت در محلول جامد گارنت را افزايش داده است .تحول اسكارن وزه در محدوده دمايي 380-530درجه سانتي گراد وفشار 5.0كيلو بار وفوگاسيته بالاي اكسيژن بوده است.

خلاصه نتایج حاصله

اسكارن منطقه وژه در اثر نفوذ توده نفوذي گرانوديوريتي اليگوسن مربوط به نوار اروميه- دختردر سنگهاي كرتاسه تشكيل شده است.دو نوع گارنت در اسكارنها مشاهده مي شود گارنت ايزوتروپ از نوع گروسولار و گارنت انيزوتروپ از نوع محلول جامدگروسولار-آندراديت مي باشد. تغيير در تركيب سيال در طول رشد گارنت بطور موقتي موجب افزايش فوگاسيته اكسيژن و افزايش محتواي آهن در سيال تاخيري و نتيجتا افزايش درصد آندراديت در محلول جامد گارنت شده است. اين پديده مي تواند بيانگر نقش عوامل خارجي (از جمله جوشش) در مراحل نهايي تكامل اين سامانه اسكارني باشد.با توجه به مجموعه پاراژنز كانيها (گارنت، ديوپسيد، ولاستونيت، وزوويانيت) وروابط بافتي وكاني شناسي آنها محدوده دمائي c°380 تاc°530 در 1.0 = XCO2 و فشار 5kbar.0 و فوگاسيته پائين اكسيژن براي اسكارن منطقه در نظر گرفته مي شود

فایل های پژوهش