پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

سدة دوازدهم هجري از دورههاي رونق و شكوه عرفان اسلامي در شبه قارة هند بود، در اين دوره متون متعددي در حوزههاي مختلف عرفان به ويژه شرح حال رجال، به رشتة تاليف درآمد. از آن جمله مي توان به كتاب تحفةالمعصوم اثر خواجه ميرغياث الدين(غياثي) اشاره نمود، كه آن را به نام مرشدش شاه معصوم(غلام محمد معروف به معصوم ثاني) نوشته است. اين اثر مشتمل بر ده تحفه(باب)است: تحفة اول در بيان كمالات و كرامات اجداد شاه معصوم، تحفة دوم در بيان كيفيت و بشارت و ولادت حضرت ايشان، تحفة سوم در بيان ارادت و بيعت و خرقة خلافت يافتن حضرت ايشان،تحفه چهارم در بيان توبه دادن مريدان و در بيان سلوك و طريقة حضرت ايشان، تحفه پنجم در بيان كمالات قدسية حضرت ايشان، تحفه ششم در بيان آنچه كه در راه حرمين شريفين به حضرت ايشان شده است، تحفه هفتم در بيان مقامات و كرامات حضرت ايشان، تحفة هشتم در بيان كمالات فرزندان و خلفاء حضرت ايشان، تحفه نهم در بيان كيفيت خرقه خلافت يافتن غياثي، تحفة دهم در بيان احوالات و ارادت غياثي كه در راه حرمين شريفين به ظهور آمده است. تا كنون دو نسخة ناقص از اين اثر شناخته شدهاست كه در پژوهش حاضر ضمن نسخه شناسي و سبك شناسي به معرفي بررسي و تحليل اين اثر پرداختهايم و ويژگيها و خصوصيات مهم آن را نشان دادهايم. همچنين فهرستي از شخصيتهايي كه نامشان در كتاب آمده معرفي نمودهايم و شرح حال برخي از رجال مهم آن را ذكر كردهايم.

خلاصه نتایج حاصله

اهميت تحفةالمعصوم در اين است كه به معرفي يكي از عرفاي قرن سيزدهم ( شاه معصوم ولي االله، غلام محمد معروف به « معصوم ثاني» مي پردازد كه دربارة زندگاني او و نياكانش و همچنين معاصران وي اطلاعات چنداني موجود نيست به ويژه شرح احوال عرفاي طريقت نقشبنديه در هند كه به طور مشروح بيان شده است. مؤلف در تحفة اول كتاب كمالات و كرامات اجداد «مجدد الف ثاني» را شرح مي كند.

فایل های پژوهش