عنوان پژوهش: تاثیر یک دوره 12 هفته¬ای تمرین مقاومتی با کش الاستیک بر بیومارکرهای متابولیسم استخوان، تراکم استخوان و خطر شکستگی در زنان سالمند مبتلا به چاقی استئوسارکوپنیک
دستگاه اجرایی کارفرما: دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی
تاریخ اجرای پژوهش: 1396/10/10
مکان اجرای پژوهش: دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد-مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی

پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی
مرتضی دهقان واحد توسعه تحقیقات بالینی بیمارستان آیت اله کاشانی متخصص ارتوپدی متخصص ارتوپدی علوم پزشکی تهران

همکاران پژوهشگر

نام و نام خانوادگی محل اشتغال فعلی رشته و گرایش تحصیلی آخرین مدرک تحصیلی محل اخذ مدرک تحصیلی
ابراهیم بنی طالبی - - -
کیهان قطره - - -
محمد فرامرزی - - -

چکیده پژوهش

سالمندی بویژه در کشورهای در حال توسعه ای همچون ایران به شدت در حال توسعه است. کاهش توده عضلانی، پوکی استخوان، اختلالات روانشناختی، کاهش کیفیت زندگی و کاهش استقلال فردی از مهمترین عوارض سالمندی می باشند که هر ساله بودجه درمانی قابل توجهی را می طلبد. یکی از مهمترین مشکلات زنان سالمند کاهش توده عضلانی همراه با افزایش نسبی توده چربی و پوکی استخوان می باشد که از مهمترین دلایل آن کاهش استروژن در نتیجه افزایش سن می باشد. به تازگی واژه ی چاق استئوسارکوپنیک به عنوان یک اختلال متابولیکی چند گانه شامل چاقی، سالمندی و پوکی استخوان مطرح شده است. مطالعات اپیدمولوژیک حاکی از آمار بالای پوکی استخوان در زنان است که بیانگر افزایش شدید خطر شکستگی در این گروه آسیب پذیر می باشد. در دهه گذشته مطالعات کاربردی ورزشی بیانگر تاثیرات انواع فعالیت ورزشی بر کیفیت استخوان و بهبود مارکرهای استخوانی در زنان یائسه و سالمند بوده است. یکی از مهمترین روش های تمرینی پیشنهادی تمرینات مقاومتی می باشد و در بین روش های مختلف تمرین مقاومتی تمرینات الاستیک باند علاوه بر ایمنی بالا اثر بخشی بالایی در توانبخشی افراد سالمند نشان داده اند. بنابراین محققین پژوهشی را طراحی کردند تا به بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات الاستیک باند بر بیومارکرهای متابولیسم استخوان، تراکم استخوان و خطر شکستگی زنان سالمند مبتلا به چاقی استئو سارکوپنیک بپردازند. تمرینات الاستیک باند برای همه گروه های عضلانی و با افزایش تدریجی اصل اضافه بار صورت گرفت.

خلاصه نتایج حاصله

نتایج تغییر معنی داری در وزن بدن، درصد چربی و شاخص توده بدنیبه عنوان شاخص های تن سنجی، BMC، BMD و نمره خطر شکستگی FRAX به عنوان شاخص های تراکم ستخوانی و خطر شکستگی و ویتامینD، آلکالین فسفاتاز و CTX به عنوان مارکر های متابولیسم استخوانی نشان نداد. با توجه به در نظر گرفتن نتایج تحقیقات گذشته و با وجود عدم دستیابی به نتایج قابل توجه در پژوهش حاضر به نظر می رسد عوامل اصلی بهبود قابل توجه در تراکم استخوانی و متابولیسم استخوانی و


فایل های پژوهش
فایل

Back to Top