پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

اضطراب و افسردگی از شایع ترین اختلالات روانی در طول بارداری می باشد. اضطراب بارداری نه تنها بر روی مادر بلکه بر روی رشد جنین و زندگی آینده کودک هم اثر می گذارد. از دلایل بالا بودن اضطراب در مادران باردار نگرانی در مورد بارداری، زایمان و وضعیت جنین، پذیرش تعهد و مسئولیت و تغییرات هورمونی می توان نام برد. بنابراین بررسی اضطراب بارداری و تاثیر رتبه زایمان بر اضطراب بارداری اهمیت می یابد. در این مطالعه 9/40 درصد (104 نفر) زنان باردار دارای 30-25 سال بودند، در بین زنان باردار غیرنخست زا 9/31 درصد (81 نفر) آن ها 2 بارداری داشتند، 3/58 درصد (148 نفر) زنان صاحب خانه بودند، شغل همسر 78 درصد (198 نفر) آن ها آزاد بود، 6/88 درصد (225 نفر) زنان خانه دار بودند. 48 درصد (122 نفر) زنان دیپلم و 7/28 درصد (73 نفر) همسران آن ها تحصیلات زیر دیپلم داشتند. میانگین اضطراب بارداری در زنان نخست زا 43/12±53/60 و در زنان غیر نخست زا 37/13±69/57 به دست آمد و اختلاف آماری معنادار بین دو گروه مشاهده نشد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که بین وضعیت منزل مسکونی و اضطراب بارداری (p=0/129،r=0/137) ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد، بین سایر متغیرهای دموگرافیک با اضطراب بارداری ارتباط معناداری مشاهده نشده است. به علاوه بین اضطراب بارداری در زنان با متغیرهای سن بارداری، تعداد بارداری، تعداد زایمان، فاصله بین باردای ها، تعداد فرزندان و جنسیت فرزند ارتباط معناداری مشاهده نشده است. با عنایت از نتایج به دست آمده از این مطالعه به این نتیجه می رسیم که رتبه زایمان تاثیری بر اضطراب بارداری ندارد و برخلاف تصور عمومی براینکه زنان باردار نخست زا مضطرب ترند، تفاوت معناداری بین زنان نخست زا و غیر نخست زا مشاهده نگردید. به علاوه در بررسی تاثیر عوامل مختلف بر اضطراب بارداری تنها عامل وضعیت مسکونی ارتباط معناداری نشان داده است به این صورت که خانم هایی که اجاره نشین اند اضطراب بیشتری را نشان می دهند. از آن جایی که سیاست کشور در راستای افزایش جمعیت می باشد و کودکان سالم به عنوان سرمایه بزرگی برای جامعه محسوب می شوند. همچنین ممکن است اضطراب در دوران بارداری تاثیری بر سلامت کودک بگذارد، مسئولین و سیاستمداران محترم بایستی در رابطه با کاهش اجاره نشینی خانواده ها اقدامی را به عمل آورند.

خلاصه نتایج حاصله

طبق نتایجی که از تجزیه و تحلیل داده ها بدست آمده است میانگین نمره و انحراف معیار اضطراب بارداری در زنان نخست زا 43/12±53/60 و در زنان غیر نخست زا 37/13±69/57 گزارش گردید و اختلاف آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. توزیع فراوانی وضعیت اضطراب بارداری در جامعه مورد هدف نشان داد که 4/72 درصد (92 نفر) زنان نخست زا و 6/75 درصد (96 نفر) زنان غیر نخست زای شرکت کننده در این مطالعه، اضطراب بارداری نداشتند. از بررسی ارتباط بین اضطراب بارداری با متغیرهای دموگرافیک در زنان باردار شرکت کننده در مطالعه چنین نتیجه شد که ارتباط معکوس و معناداری بین وضعیت منزل مسکونی و اضطراب بارداری (p=0/129،r=0/137) وجود دارد، به این ترتیب که زنانی که صاحب خانه بود، اضطراب بارداری کمتری نسبت به زنان باردای داشتند که در خانه اجاره ای ساکن بودند. بین سایر متغیرهای دموگرافیک با اضطراب بارداری ارتباط معناداری مشاهده نشد. از بررسی ارتباط بین اضطراب بارداری با اطلاعات بارداری در زنان باردار شرکت کننده در مطالعه نشان داده شد که بین اضطراب بارداری در زنان با متغیرهای سن بارداری، تعداد بارداری، تعداد زایمان، فاصله بین باردای ها، تعداد فرزندان و جنسیت فرزند ارتباط معناداری وجود ندارد. (جدول شماره پنج) با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه به این نتیجه می رسیم که رتبه زایمان تاثیری بر اضطراب بارداری ندارد و برخلاف تصور عمومی براینکه زنان باردار نخست زا مضطرب ترند، ارتباط معناداری بین زنان نخست زا و غیر نخست زا مشاهده نگردید. همچنین در بررسی تاثیر متغیرهای مختلف بر اضطراب بارداری تنها عامل وضعیت مسکونی ارتباط معناداری و معکوسی را نشان داده است به این صورت که خانم هایی که اجاره نشین اند اضطراب بیشتری را نشان می دهند. لذا مسئولین و سیاستمداران محترم بایستی در رابطه با کاهش اجاره نشینی خانواده ها اقدامی را به عمل آورند. در این مطالعه میانگین نمره اضطراب بارداری در هر گروه در سطح نسبتا بالایی قرار دارد بنابراین باید کوشش شود که با روش های غربالگری مختلف، زنان باردار مضطرب شناسایی شوند و نسبت به کاهش اضطراب از روش های موثر بهره جست. لازم به ذکر است که با استفاده از داده های این پژوهش، بررسی رابطه جنسیت فرزندان قبلی خانواده بر اضطراب بارداری امکان پذیر نبود. لذا این مسئله در مطالعات دیگری مورد بررسی قرار گیرد.

فایل های پژوهش