پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

سنگ هاي دستگاه ادراري سومين بيماري شايع دستگاه ادراري مي باشند. درد پس از جراحي، تجربه اي ناخوشايند حسي- هيجاني در پاسخ به آسيب بافتي است. اين درد قابليت ايجاد اثرات پاتوفيزيولوژيك گوناگون بر روي اعضا را دارد،. لذا تسكين آن از مهمترين اهداف پزشكي است. براي تسکين درد از داروهايي از جمله عوامل آنالژزيك مختلف استفاده مي کنند، كه هر كدام از اين موارد داراي مزايا ومعايبي هستند. نيكوتين موجود در سيگار از عوامل تاثيرگذار بر شدت درد و ميزان نياز به مخدر پس از جراحي بوده است بنابراين بررسي ميزان نياز به مخدر، در دو گروه سيگاري و غير سيگاري، مي تواند نياز واقعي اين 2 گروه را به داروي مخدر جهت تسكين درد حين سنگ شكن مشخص نمايد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي ميزان نياز به مواد مخدر در افراد سيگاري و غير سيگاري مراجعه كننده به كلنيك سنگ شكن بيمارستان آيت االله كاشاني شهركرد در سال 1394انجام شد.

خلاصه نتایج حاصله

در گروه سيگاري ها 99.1 درصد مرد و در گروه غير سيگاري 68.2 درصد مرد بودند. در گروه سيگاري ها درصد زنان 0.9 و در گروه غيرسيگاري 31.8 درصد بود. اين اختلاف از نظر اماري معني دار بود(P<0.001). ميانگين سن افراد سيگاري 40.7 و بيماران غير سيگاري 37.0 سال بود. تعداد نخ سيگار مصرفي در گروه سيگاري ها 13.7 نخ بود و ميانگين مدت زمان سابقه مصرف سيگار در انها 13.3 سال بود. در بيماران سيگاري ميانگين مقدار مصرف پتيدين 20.7±63.7 ميلي گرم و در بيمارن غير سيگاري اين مقدار 18.8±47.1 ميلي گرم بود. اين اختلاف از نظر اماري معني دار بود (P<0.001). ماده مخدر مورفين فقط در گروه بيماران سيگاري استفاده شد به طوري که در بيماران سيگاري ميانگين مقدار مصرف مورفين 3.5±9.1 ميلي گرم بود.نتايج اين مطالعه نشان داد ميزان مخدر مصرفي در بيماران سيگاري بيشتر از بيماران غيرسيگاري است.

فایل های پژوهش