پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین براي اولین بار در سال 1961 در انگلستان شناسایی و تعریف شد و تا سال 1990 به عنوان یکی از مهم ترین عوامل مهم عفونت هاي بیمارستانی شناخته شد. پنجاه درصد عفونت هاي بیمارستانی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس در ایالات متحده در اثراستافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به وجود می آیند با وجود آن که عفونت هاي ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین معمولا در صورت تماس با محیط بیمارستان و مراکز درمانی بروز می یابند. سویه هاي استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین ارتباطی با بستري شدن در بیمارستان ندارند. استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین کسب شده از بیمارستان به آنتی بیوتیک ها مقاوم بوده اما از ویرولانس کمتري برخوردار می باشد .در حالی که استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین کسب شده از جامعه به آنتی بیوتیک ها حساس بوده،اما ویرولانس بیشتري دارد ..

خلاصه نتایج حاصله

در مطالعه حاضر درصد فراوانی ژن etA در استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین 3/15 درصد همچنین درصد فراوانی ژن etB6/7 درصد گزارش شد. با توجه به موارد فوق وافزایش روز افزون مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس امکان انتقال آن به بیماران وحتی افراد سالم سبب شده تا تلاش مستمربراي یافتن داروهاي جدید ضد میکروبی انجام گیرد. بدین منظور این مطالعه با هدف بررسی بررسی فراوانی ژن هاي ویرولانس etAو etB دراستافیلوکوکوس اورئوس هاي مقاوم به متی سیلین کسب شده از جامعه در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان هاي آموزشی درمانی شهرکرد به روش PCRانجام گرفته است. از طرفی انتقال سویه هایMRSA از کارمندان شاغل در ادارات و بیمارستانها موجب انتقال آن به بیماران بستري در بیمارستانها شده که خود می تواند منبع واقعی انتقال در جامعه باشد. این مطالعه توانست وجود سویه اکتسابی از جامعه را در شهرکرد به اثبات برساند. تعیین این که سویه هاي موجود با عوامل خطر همراه هستند یا خیر، مستلزم مطالعات گسترده تري است.

فایل های پژوهش