پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

به منظور بررسي روش ‌مناسب كشت و استقرار گونه As.angustiflorus در مناطق نیمه استپي سرد با بارندگي 500 تا 600 ميلي‌متر، آزمايشی در قالب طرح پايه آماري اسپليت پلات در سه تكرار به مدت 3 سال در مراتع روستای شیرمرد (استان چهارمحال و بختیاری) اجرا گرديد. فاکتور اصلي شامل فصل کشت در دو سطح کشت پائيزه و بهاره و فاکتور فرعي شامل روش کشت در دو سطح بذرکاري با فاصله بين خطوط 50 سانتيمتر و بذرپاشی بود. صفات درصد استقرار و ارتفاع بوته¬های سبز شده گونه مورد نظر به طور سالانه یادداشت و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد كه بين سال¬های مختلف آماربرداری و بين روشهاي كشت در هر دو صفت درصد استقرار و ارتفاع بوته¬های سبز شده تفاوت معني داری وجود دارد ولي بين فصول كشت در هر دو صفت تفاوت معني داری وجود ندارد. بيشترين درصد استقرار و ارتفاع بوته¬های سبز شده مربوط به سال 1395، فصل كشت بهاره و روش كشت بذرکاری بوده است. بيشترين درصد استقرار (94/31 درصد) مربوط به سال 1395 و بیشترین میانگین ارتفاع بوته¬های سبز شده (42/10 سانتیمتر) مربوط به سال 1396 بوده است. در طول سه سال آماربرداری میانگین درصد استقرار گونه As.angustiflorus در دو فصل کشت بهاره و پاییزه برابر با 29/28 درصد و شبیه به هم بوده است. درصد استقرار گونه As.angustiflorus در روش بذرکاری با 07/49 درصد بيشتر از روش بذرپاشی با 50/7 درصد بوده است. بنابراین روش بذرکاری در فصل بهار و پاییز برای این گونه پیشنهاد می‌شود.

خلاصه نتایج حاصله

بيشترين درصد استقرار و ارتفاع بوته¬های سبز شده مربوط به سال 1395، فصل كشت بهاره و روش كشت بذرکاری بوده است. بيشترين درصد استقرار (94/31 درصد) مربوط به سال 1395 و بیشترین میانگین ارتفاع بوته¬های سبز شده (42/10 سانتیمتر) مربوط به سال 1396 بوده است. در طول سه سال آماربرداری میانگین درصد استقرار گونه As.angustiflorus در دو فصل کشت بهاره و پاییزه برابر با 29/28 درصد و شبیه به هم بوده است. درصد استقرار گونه As.angustiflorus در روش بذرکاری با 07/49 درصد بيشتر از روش بذرپاشی با 50/7 درصد بوده است. بنابراین روش بذرکاری در فصل بهار و پاییز برای این گونه پیشنهاد می‌شود.

فایل های پژوهش