پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

پارکهای علم و فناوری یکی از مهمترین ابتکارات سیاست نوآورانه می باشد. مطالعات قبلی نشان می دهد که استقرار یک شرکت در پارک علم و فناوری، همکاری برای نوآوری را ترویج می دهد اما به بررسی اثر این همکاری در ایجاد نتایج بهتر نمی¬پردازد. در این مقاله منابع علمی از طریق تحلیل تاثیر استقرار در یک پارک علم و فناوری بر روی نتایج همکاری برای نوآوری و مکانیزمی که این اثر را تسهیل می کند بسط داده می¬شود. نتایج نشان می دهند که قرارگیری در یک پارک علم و فناوری احتمال همکاری برای نوآوری و منافع همکاری با شریک اصلی نوآوری را اساسا به علت یک رابطه متضادتر افزایش می دهد.

خلاصه نتایج حاصله

این مقاله اثر قرارگیری در یک پارک علم و فناوری را بر روی احتمال و نتایج همکاری برای نوآوری و مکانیزم بررسی شده این اثر را تحلیل می کند. مطالعات قبلی اثر پارکهای علم و فناوری را بر روی احتمال همکاری و با استفاده از نمونه های کوچکی از شرکتها و پارکها تحلیل می کنند و معمولا از درون زایی و مسائل انتخاب نمونه چشم پوشی می کنند. مطالعه حاضر از طریق تحلیل اثر پارکها هم بر روی احتمال همکاری و هم بر روی نتایج همکاری، تاکید دارد. ما از یک نمونه بسیار بزرگ واقع در چندین پارک علم و فناوری مختلف استفاده کردیم؛ ویژگی های داده ها به ما اجازه می دهد تا از یک سری بزرگ از تغییرات همگام از قبل اثبات شده استفاده کرده و هرجا ضروری باشد، برای درون زایی و مسائل انتخاب نمونه بهره بگیریم. نتایج ما نشان می دهند که قرارگیری در یک پارک یک اثر مثبت بر روی احتمال همکاری برای نوآوری دارد. بزرگی اختلاف، بین 15 و 21% از نقطه هاست. این نتیجه شواهد تجربی قبلی را از طریق نشان دادن اینکه پارکها ایجاد همکاری رسمی توسط شرکتهای واقع در پارک می شوند، گسترش می دهد.

فایل های پژوهش