پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

همواره در عالم نمایش، داستان و سینما پیدا‌کردن ایده‌های جذاب و ناب از مهم‌ترین موضوعاتی است که تهیه‌کنندگان و کارگردانان با آن مواجه بوده‌اند و وقت و سرمایه زیادی برای یافتن بهترین آن‌ها صرف می‌کنند؛ اما به راستی این تنوع ایده‌ها پس از گذشت سالیان دراز، دچار تکرار نشده است؟ آیا می‌شود به تعداد بی‌شماری از این وضعیت‌ها در جهان دست پیدا کرد یا این موقعیت‌ها دائمأ درتعداد محدودی تکرار می‌شوند؟ الگوی سی و شش‌گانه «وضعیت‌‌های نمایشی» پولتی به این نکته اشاره دارد که تمامی موقعیت‌های نمایشی در همین تعداد و با همین کیفیت در جهان وجود دارد و علی‌رغم تلاش دیگران هیچ‌کس نتوانسته موقعیت‌های جدیدی کشف و خلق نماید. این تحقیق تلاش دارد با استفاده از روش کتابخانه‌ای و تحلیل، این وضعیت‌ها را در شاهنامه فردوسی مورد بررسی قرار دهد. همچنین این تحقیق نشان می‌دهد به جز سی وشش وضعیت، وضیت‌های جدیدی وجود دارد که نادیده گرفته شده‌اند. این موضوع برای اولین بار مطرح می‌شود و هیچگاه از منظر سی و شش وضعیت پولتی به شاهنامه پرداخته نشده است.

خلاصه نتایج حاصله

در این پژوهش پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که: آیا وضعیت‌های سی و شش‌گانه ژرژ پولتی در شاهنامه هم وجود دارد؟ آیا این وضعیت‌ها را می‌توان در آثار ادبی ایرانی به جز شاهنامه هم بررسی کرد؟ آیا فقط سی وشش وضعیت وجود دارد؟ آیا می‌توان به پیرنگ‌ها و موقعیت‌های جدیدی دست یافت؟

فایل های پژوهش