پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

رویکرد عمده برنامه ریزی و مدیریت شهری ایران متاثر از مکتب برنامه ریزی کلاسیک با محوریت طرح جامع است. اما نه تنها هزینه ها و انرژی بسیاری را بر اقتصاد تحمیل می کنند بلکه اغلب بخش عمده ای از اهداف آن ها هرگز محقق نمی شود. بنابر نتایج پژوهش، حکمرانی خوب و قابلیت زندگی در شهر شهرکرد پایین تر از متوسط طیف لیکرت ارزشیابی شده است. شاخص رقابت پذیری و بانک پذیری نیز سطح این شاخص ها در شهرکرد بالاتر از متوسط طیف لیکرت ارزشیابی شده است. همچنین رقابت پذیری به لحاظ بعد اقتصادی بالاتر از متوسط طیف لیکرت و به لحاظ بعد اجتماعی نیز در شهرکرد پایین تر از متوسط طیف لیکرت ارزشیابی شده است. در توصیف رقابت پذیری با استفاده از متغیرهای کمی تفاوت هایی بین مناطق دوگانه شهر وجود داشته است. با مقایسه محتوایی استراتژی توسعه شهری با طرح جامع مشاهده گردید که در طرح جامع شهرکرد به بسیاری از معیارهای استراتژی توسعه شهری توجهی نشده است. راهبرد استراتژی توسعه شهری با طرح جامع شهر شهرکرد تفاوت قابل ملاحظه ای دارد.

خلاصه نتایج حاصله

شهروندان سطح تمام معیارهای حکمرانی خوب و سطح قابلیت زندگی را پایین تر از حد متوسط طیف لیکرت ارزشیابی نموده اند و جنسیت، سن، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، وضعیت اشتغال تاثیری بر ارزشیابی سطح حکمرانی خوب و سطح قابلیت زندگی نداشته است. شاخص رقابت پذیری بالاتر از متوسط لیکرت ارزشیابی شده و کارشناسان با میزان تحصیلات متفاوت، تخصص شغلی مختلف و سابقه کاری مختلف ارزشیابی یکسانی از سطح رقابت پذیری داشته اند. در رقابت پذیری هر منطقه به لحاظ ابعاد مختلف اقتصادی اجتماعی و زیست محیطی دارای الگوی خاصی است و بنابراین مناطق دوگانه به لحاظ این ابعاد با هم متفاوت هستند. در شاخص بانک پذیری هم کارشناسان سطح این شاخص را بالاتر از متوسط لیکرت ارزشیابی نموده اند و کارشناسان با میزان تحصیلات متفاوت، تخصص شغلی مختلف و سابقه کاری مختلف ارزشیابی یکسانی از سطح بانک پذیری داشته اند.

فایل های پژوهش