پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

پاراکوات يکي از مهم ترين علف کش هاي بي پيرينيديومي مي¬باشد. اين سم از حلاليت بالايي در آب برخوردار است. تزريق خوراکي پاراکوات در گروه بدون درمان (گروه دوم) منجر به افزايش معني دار (05/0p<) در سطح سرمي TC ، TG ، LDL-C ، VLDL-C و بيلي روبين توتال ،AST ، ALP،ALT ،Urea ، Creatinine،Uric acid ، MDA سرم، MDA کبد ، MDA کليه، سطح سرمي IL-1? کبد و کليه، ميزان بيان mRNA ژن IL-1? بافت هاي کبد و کليه در مقايسه با گروه کنترل شد اما درمان با گاليک اسيد در دوزهاي 25و 50 و 100 ميلي گرم بر کيلوگرم فاکتورهاي فوق را به صورت وابسته به دوز در مقايسه با گروهي که فقط پاراکوات دريافت کرده بود کاهش داد. مسموميت با پاراکوات در گروه درمان نشده (گروه دوم) باعث کاهش معني‌داري (05/0p<) در سطح FRAP، فعاليت آنزيم هاي کاتالاز و سوپراکسيد ديسموتاز کبد و کليه نسبت به گروه کنترل شد. با اين‌حال درمان خوراکي گاليک اسيد در دوزهاي 25 ، 50 و 100 ميلي گرم بر کيلوگرم باعث افزايش قابل‌ملاحظه‌اي (05/0p<) در سطح اين فاکتورها در مقايسه با گروه دريافت‌کننده پاراکوات شد. به نظر مي‌رسد نقش گاليک‌اسيد در کاهش سطح پروفايل ليپيدي مربوط به خاصيت آنتي‌اکسيداني آن در جلوگيري از نکروزه‌شدن سلول‌ها و مهار پروکسيداسيون ليپيدي توسط اين ترکيب باشد. همچنين، گاليک‌اسيد با داشتن محتواي بالا گروه¬هاي هيدروکسيل و با خنثي‌کردن ROS نه تنها از پراکسيداسيون ليپيدها و اکسيداسيون پروتئين‌ها جلوگيري کند بلکه مانع از افزايش MDA و PC و همچنين بواسطه خاصيت آنتي‌اکسيداني ناشي از محتواي بالا گروه¬هاي هيدروکسيل سطح سرمي IL-1?، ميزان بيان mRNA ژن IL-1? بافت هاي کبد و کليه نيز کاهش دهد.

خلاصه نتایج حاصله

براساس يافته هاي مطالعه حاضر مشخص گرديد گاليک اسيد مي تواند در بهبود سميت کبدي و کليوي ناشي از پاراکوات به ميزان قابل ملاحظه اي موثر باشد. باتوجه به اين نتايج اين مطالعه مي توان با استفاده از اسيد گاليک در افرادي که با سم پاراکوات مسموم شده اند اثرات درماني آن بهتر مورد بررسي قرار داد و هزينه هاي درماني ناشي از مسموميت با پاراکوات و عوارض جانبي آن را کاهش داد.

فایل های پژوهش